ADPU-nun Beynəlxalq Əlaqələr üzrə Prorektoru, Filologiya fakültəsinin dekanı vəzifəsini icra edən, filologiya elmləri doktoru, professor, vətənpərvər şairə Mahirə Nağıqızının sənət bağçasından bir yarpaq sizlərə ərməğan edirik. 

     Baltalanan ruhlar

Nə vətən kiçilər, nədə ki onu,

Bir alov qarsıyar, bir düşmən talar.

Olmasaydı əgər deyirəm bunu,

Sapı özümüzdən olan baltalar.

Həmin baltalardı birə-bir bizi,

Aşkarı, xəlvəti kəsdi, doğradı.

Qarsıdı od kimi hər birimizi,

Qəlbində zərrəcə insaf olmadı.

Sapı baltaların deyə bilməsən,

Haradan su içir, nə danış, nə din.

Qardaşı deyildi, nəfs idi kəsən,

Quyuda ipini Məlikməmmədin.

Şöklü Məlik ilə Sandal Məliyin,

Rəyasət hissiydi boy verən, duran.

Vara-dövlətəydi Yalıncıqları,

Balta qaldırmağa alovlandıran.

O balta havada parladı, kəsdi,

Beyrəyi, Bəkili hərləyib, güdüb.

Beləcə Şimaldan küləklər əsdi,

Dosta yara vurdu, düşmən öldürüb.

Bir xalqı buraxıb yad umuduna,

Etdilər vətəni yarıbayarı.

Alacaq hansısa ad umuduna,

Baltalar doğradı Nadir Əfşarı.

Doğrandı hisslərlə, bölündü torpaq,

Ruhunu asdılar dar ağacından.

Bir xalqı ümiddən uzaq salaraq,

Fərmanlar verildi xanlar adından.

Nə vətən kiçilər, nədə ki onu,

Bir alov qarsıyar, bir düşmən talar.

Olmasaydı əgər deyirəm bunu,

Sapı özümüzdən olan baltalar.